Sycylia jest największą wyspą Morza Śródziemnego do których należą również wyspy Eolskie, wyspę Ustica, Egady, Pantelierę i wyspy Pelagijskie. W starożytności Sycylia zwana była Trinacria ze względu na swój kształt trójkąta, na wierzchołkach którego znajdują się przylądki: Capo Peloro, Capo Lilibeo i Capo Correnti. Jest to w przeważającej części teren pagórkowaty i górzysty z krótkimi rzekami a raczej potokami.
Na wyspie panuje śródziemnomorski klimat z ciepłymi wiatrami wiejącymi znad Afryki, chociaż niebrak tu również śniegu w najwyżej położonych punktach we wnętrzu wyspy.
Na wschodnim wybrzeżu wznosi się szczyt Etny, nadal aktywnego i czynnego wulkanu.
Sycylia ma bardzo stare tradycje i obyczaje, które na przestrzeni wieków przyswoiła sobie od licznych zamieszkujących jej terytorium społeczności. Pierwsi mieszkańcy pojawili się na niej juz w epoce paleolitu górnego, co potwierdza odkrycie różnych przedmietów z kamienia oraz graffiti w grotach Monte Pellegrino w Palermo.
Pierwszymi penymi mieszkańcami wyspy byli Sykanowie w epoce neolitu, następnie Sykulowie i Elymowie. To im się przypisuje niektóre osady, takie jak Iccara w pobliżu Palermo, Pantalica w poblizu Syrakuz, Erice i Segesta w prowincji Trapani.
Dopiero jednak w IX w. p.n.e. rozpoczęła się właściwa historia podboju Sycylii przez Fenicjan. Dzięki nim
nastapił znaczący rozwój handlu i rolnictwa. W VIII i VII w. p.n.e. wyspa poddana została kolonizacji ze strony Greków. W taki sposób postało Naxos w Taorminie, Selinunte, Lentini, Katania, Agrigento, Gela, Syrakuzy i Mesyna.
W epoce helleńskiej Sycylia przeżywa okres wielkiego bogactwa gospodarczego, kulturalnego i artystycznego. Powstały wówczas pierwsze świątynie w Selinunte, Agrigento i w Syrakuzach, które pozostają ogromnym i znaczącym świadectwem historii wyspy. Syrakuzy stały się najważniejszym politycznie miastem pod władzą różnych tyranów, którym po okresie długich walk udało się pokonać nieprzyjacielskich Ateńczyków i Kartagińczyków.
po Grekach przyszedł czas panowania Rzymian. Pod dowództwem Marcellusa Rzym podbił Syrakuzy, a podcza okupacji miasta zmarł Archimedes, fizyk i matematyk pochodzący właśnie z Syrakuz. W epoce ryzmskiej przbudowane zostały teatry greckie na rzymskie , powstały obiekty użyteczności publicznej takie jak amfiteatry, oraz ogromne wille patrycjuszy rzymskich np. "Villa Imperiale" w Casale w pobliżu Piazza Armerina z przepięknymi artystycznymi mozaikami.
Chrześcijaństwo pojawiło się na Sycylii w III w. n.r. którego świadectwem są liczne katakumby w Syrakuzach i Agrigento, oraz męczeństwo świętej Agaty z Katanii i świętej Łucji z Syrakuz.
Po upadku imperium rzymskiego Sycylia przeżyła najazdy barbarzyńców, a następnie okres dominacji Bizancjum aż do VII w. kiedy to zaczęły się najazdy Muzułmanów.
Po epoce bizantyjskiej pozostały chrześcijańskie kościoły budowane na planie bazyliki, a świadectwem sztuki muzułmańskiej są liczne meczety i zbytkowne pałace np. "Palazzo Reale" w Palermo. Arabowie wprowadzili również nowe rośliny uprawne jak morwę, drzewa cytrusowe, palmę daktylową, trzcinę cukrową i opuncję figową.
Zostali jednak wyparci z wyspy przez Normanów. Wódz Normandii Roger II , który przyłączył Sycylię do południa Włoch w 1139 roku otrzymał od papieża Innocentego II koronę Sycylii i lenna Stolicy Apostolskiej.
Wraz z pobytem Normanów na Sycylii okres rozkwitu przeżywały medycyna, astrologia, astronomia i architektura. Z tego okresu pochodzą takie ważne budowle jak kaplica "Cappella Palatina" w Palermo, Katedra w Cefalu, Katedra w Monreale.
Również sycylijska gospodarka zaczęła się rozwijać wraz z budową stoczni okrętowych, produkcją jedwabiu i powstawaniem warsztatów rzemieślniczych wytwarzających wyroby z majoliki..
Po śmierci Fryderyka II, która zakończyła rządy cesarzy niemieckich, Sycylia przeżywa trudne chwile po przekazaniu wyspy w ręce Karola Andegaweńskiego. W 1282 wybuchła rewolta zwana "nieszporami sycylijskimi" i doprowadziła do upadku rządów Karola Andegaweńskiego.
po Andegawenach rządy przejęła dynastia Aragonów gdzie Sycylia pozostała w rękach Fryderyka III z Aragony, króla Trinicaria. Był to okres sycylijskiego baroku (XVII w.). Po pokoju w Ultrechcie Sycylia przeszła w ręce dynastii Sabaudzkiej, a następnie Austrii i wreszcie Burbonów do 1860 roku.. W czasie domnacji burbońskiej powstały ośrodki pomocy biednym i chorym. Barok w sztuce zastąpiło rokoko i neoklasycyzm.
W celu uwolnienia Sycylii spod opresji dynastii Burbonów liczni rewolucjoniści przygotowują sie na przyjęcie Garibaldiego i jego " tysiąca czerwonych koszul' by przyłączyć Sycylię do Włoch rządzonych przez królów z rodu Savoia.
Od tego momentu historia Sycylii łączy się z historią reszty Włoch.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz